Sołtys: Filip Henschke
Najstarsza pewna zapiska źródłowa o Sycynie pochodzi z 1398 roku. Wtedy to wieś miała należeć do parafii świętego Marcina w Starych Szamotułach. W XV i XVI wieku włości na terenie Sycyna mieli przedstawiciele przede wszystkim Nałęczów, ale także Danaborskich, herbu Pałuki. W latach 80-dziesiątych XVI wieku część dóbr sycyńskich należała do Mikołaja Łąckiego. W 1757 roku Sycyn był częścią dominium stobnickiego, a to należało do wdowy po Leonie Raczyńskim, Wirydiany z Bnińskich Raczyńskiej. Przeprowadzona wówczas lustracja majątku wykazała, że do folwarku w Sycynie należą: dwie stodoły, owczarnia, obora, chlewy, oraz stary drewniany dwór. Raczyńscy zachowali majątek do dwudziestolecia międzywojennego.
W 1757 roku w sycyńskim folwarku stało 14 domów mieszkalnych. W 1793 roku folwark zamieszkiwało ponad 150 ludzi, w zdecydowanej większości katolików. Pozostałą część wsi, tzw. część chłopską zamieszkiwało w tym roku około 170 ludzi w 25 domach. W 1931 roku w całym Sycynie żyło 251 osób w 30 domach. Na przestrzeni 90 lat liczba mieszkańców spadła do 163 w 2023 roku.
W Sycynie zarejestrowane jest stowarzyszenie Towarzystwo Miłośników Dziedzictwa Kulturowego i Przyrody Wielkopolski „Siedlisko”.
